امام حسین (ع)

اهل منطق و اصول مى‌گویند: تعریف باید جامع افراد و مانع اغیار باشد وگرنه تعریف ناقص است و نمى‌تواند هویت تعریف شده را آن چنان که هست نشان دهد.

خدای متعال دروازه‌ای را برای رسیدن به بخشش و گذشت خود قرار داده که توبه نام دارد

محرم که می رسد، خیابان پر می شود از ایستگاه های صلواتی که هر کدام به نوبه خود سعی می کنند با هر چه در توان دارند مرهمی بر دل های تشنه عزاداران حسینی باشند

اهل منطق و اصول مى‌گویند: تعریف باید جامع افراد و مانع اغیار باشد وگرنه تعریف ناقص است و نمى‌تواند هویت تعریف شده را آن چنان که هست نشان دهد.

نهضت و قیام عاشورای حسینی از مهم ترین حوادث تاریخ اسلام به شمار می رود و از زوایای مختلفی نیز قابل تحلیل است.

 در این باره دیدگاه علما متفاوت است

پس از انتقال اهل بیت (علیهم السلام) به شام، ایشان را در جایگاهی بس خراب جای دادند که موجب اذیت های فراوان به ایشان گردید). عموم محدثان و مورخان این مکان را مکانی توصیف کرده اند که موجب ایجاد تغییر در پوست بدن ایشان گردید). برخی از این سخنان را مرور می کنیم:

هر حادثه تاریخی را باید با توجه به شرایط و اوضاع سیاسی زمان خودش بررسی کرد.

امام حسین(علیه السلام) در عصر امامت خویش با جاهلیت تازه ای روبه رو شد که در اعماق جان اجتماع رسوخ کرده بود و حماقت و قساوت عرب قبل از اسلام را تداعی می نمود؛ فضایی که در آن، حقایق اسلام اصیل روزبه روز کم رنگ تر و حقیقت دین، لحظه به لحظه به فراموشی و نسیان سپرده می شد

در میان دانشمندان و عالمان شیعه، مشهور آن است که اختلاف رفتار امامان (ع) در هر زمانی بنابر شرایط خاص آن دوران بوده و در عین حال، هدف، چیزی جز اعتلای اسلام نبوده است؛ لذا علی رغم اختلاف رویکردها در مقابل حاکمان و خلفا، هدف ایشان واحد بوده و بنابر شرایط گوناگون، راه کارهای متفاوتی را دنبال می کردند؛ به عنوان مثال در صورت نیاز به قیام و مبارزه، آن را ...